vrijdag 10 oktober 2014

Tasmanië

Tasmanië

Mijn 25ste blogpost! Alweer een nieuwe staat om te verkennen! Ditmaal met het vliegtuig van Melbourne naar Hobart.
Mijn eerste dag gebruik ik om Hobart te verkennen. Het is echt lente, de botanische tuin is vol in bloei. De botanische tuin heeft duidelijk veel Europese planten, een Japanse tuin en zelfs een ruimte met planten uit de regio van Antarctica!


Mijn tweede dag in Tasmanië begint chaotisch. Van niet weten wat ik ga ondernemen naar een dagtrip naar Port Arthur. Erg gezellig en een goede indruk over de geschiedenis van Australië. In het bijzonder het gebruik om gevangenen uit het Verenigd Koninkrijk en Ierland naar Australië te verschepen. Het is bijzonder om te zien hoe het reilen en zeilen in een gevangenis veranderde gedurende de periode dat Port Arthur een gevangenis was.


De dag erop is weer zoiets bijzonders. Met z'n zessen naar Bruni Island. Een erg mooie plek met veel natuur. Prachtige uitzichten en halfverharde wegen die de huurauto's net aan kunnen hebben.


The Overland track

Ik maak mijzelf met twee anderen klaar voor The Overland track. Een zesdaagse wandeling over 65 kilometer door een Alpenregio in het midden van Tasmanië. Van Cradle mountain naar Lake St Clair.
Er moet voldoende warme kleding mee en een regenpak is een must! De wandeling gaat van hut naar hut met mijn backpack. Natuurlijk ook een tent mee in het geval een hut vol is. De rugtassen hebben waarschijnlijk tussen de 15 en 20 kg gewogen. Soms is het beter om het niet te weten...

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

De wandeling heeft uiteindelijk slechts vijf dagen geduurd in plaats van zes. Voornamelijk de laatste dag wandelen was zwaar. De eerdere dagen waren voelbaar. Voornamelijk het feit dat wij op dag twee 21 kilometer hadden gelopen en op dag drie een halve dag door de regen gingen. De vierde dag door de sneeuw was een echte prachtdag. Ondanks het zware terrein maakte de uitzichten heel veel goed. De hoeveelheid modder waar we doorheen gingen leek eindeloos. Maar er waren ook veel stukken waar we simpelweg over houten pad liepen. Er zijn te veel mooie foto's van de landschappen om te delen...

De trip sluiten wij af met een groep die wij onderweg zijn tegengekomen. Dat levert een lift terug naar Hobart op. De laatste dag die wij met zijn drieën besteden wij in Mona, "The museum of old and new art". Dit museum is een uitzonderlijk goede privé collectie die mensen van over de wereld naar Hobart trekt. Van kunst die schokkend is tot relikwieën uit het oude Egypte. Alles lijkt mogelijk


 

Roadtrip

Aan de wandeling heb ik een goede reisgenoot voor een week overgehouden! Wij reizen met auto en tent een rondje om het eiland. Langs vier verschillende nationale parken en een aantal andere prachtige plaatsen! Gelukkig is het eiland klein. Er is veel te zien en te beleven op korte afstanden.

De eerste dag stoppen wij opnieuw bij Lake St Clair. Hier doen wij een kleine wandeling en zien wij een Vogelbekdier en een Echidna in het wild! De twee zoogdieren die een ei leggen.

De tweede dag stoppen wij bij Nelson Falls. Genieten van het uitzicht op Donaghys Hill. Een derde kleine wandeling brengt ons bij Franklin rivier. Dit is een van de weinige rivieren die geen dam heeft. De meeste rivieren hebben een dam en leveren stroom voor Tasmanië. Vervolgens rijden wij door het onwerkelijke Queenstown dat sporen heeft van de vernietiging door "open pit mining" in het verleden. De Lonely Planet omschrijft het als een post-apocalyptische plaats. Wij sluiten de dag af met een zonsondergang op de westkust!

 
 
 
 

De volgende dag wandelen wij door de duinen en maken wij een pitstop bij Montezuma Falls. Aan het eind van de dag hebben wij de pech dat de tent moet worden opgezet in de stromende regen. Maar dat hoort erbij! De duinen in combinatie met de bergen in de verte maken de uitzichten geweldig.


 

De dag erop is het veel rijden. We bezoeken 's ochtends de Leven Canyon. In de avond bereiken wij Mount William National Park. Helemaal in het Noord oosten van Tasmanië.

 
 

Van zonsondergang op de westkust naar een zonsopkomst op de oostkust. Mount William National Park heeft enorm veel dieren die bij aankomst in de namiddag goed te zien waren. Enorm veel Wallabi's en een aantal Kangoeroes. Het beklimmen van Mount William was natuurlijk een eitje. Slechts 200 meter omhoog. Vergeleken met de andere wandelingen waren wij daar aan gewend.


 


Na Mount William National Park belanden wij in Freycinet National Park. Hier is het duidelijk toeristisch en doen wij een kleine wandeling over iets meer dan tien kilometer langs Wineglass Bay en Hazards Beach.

 
 


Voor de laatste dag van de roadtrip hebben wij Mount field National Park op het programma. Een paar watervallen bezoeken en 's middags de huurauto alweer terugbrengen in Hobart. Wat het einde van mijn avonturen in Tasmanië betekent. Een gemiddelde van 10 kilometer wandelen is gehaald. De roadtrip door Tasmanië ging ongeveer over 1500 kilometer.